چَشمانِ خـیس و ابری ات غـم دارد آقا            گـلـبـرگِ رویـت رودِ شـبـنـم دارد آقـا

دارد نـسـیـمِ غــصه مـی آیـد ز كـویت            شـالِ عــزایـت عــطـر مـاتـم دارد آقـا

مـا یـك دهــه تــنـهــا عــزاداریــم امّـا            هــر روزِ تـو رنـگِ مُــحـرّم دارد آقـا

مـن آرزو دارم بــبــیــنـم چــشـم هـایـم            مـثـلِ تو خـون با اشــك تـوأم دارد آقـا

نـامــم گـدا و شُـهـرتِ مـن نـوكـر امّـا            یـك كـربــلائــی اولــش كــم دارد آقــا

هر كس دخیلِ دست عباس است امروز            در دستِ خود یك حَبلِ محكـم دارد آقا

ای ساقیِ لـب تشنگـان جـانم اباالفضل            لب هـایِ من این نـوحه را دَم دارد آقـا